نازنین من !

از سر انگشتانم  عشـــــــق میچکد....

وقتی مژگانت را به نوازش مینشینم..... !

در داغیِ آفتابِ نیم روزِ چشمانت.... ذوب میشوم !

و در استوایِ دو دستت ؛ که دور میزند گردنم را..... منجــــمد !!

پیشانی ات ... کتیبه ی بختِ من است

و شانه ات... تکیه گاه آلام ودردهایم

احاطه میکنم قامتت را... با کفشهایی ، بلند پاشنه ....!!!!!!

و میبوسم  پیشانیِ چروک از دردت را....

آهِسته...آهِسته ! تو سکوت میکنی... قدِ تمامِ خستگی هایت....

و من...با تگرگِ احساسم ، میشکنم  . شیشه ی سکوتت را !!

میانِ بازوانِ تو.... امن است.. آشفته بازارِ زندگی....!

وقتی \" گل یاس ام \" مینامی ام !!! غرقِ در قاموست میشوم

و مسخ... در آرامشی اهورایی!

در حریمِ عشقت ؛ به دوش میکشم  عهدی مقدس را....!

از نگاه های حریص.... وقتی شور میزند...دلت... از شیرینیِ نگاهِ  یک غریبه ....

لبخندهایِ تلخت ، شیرین تر از قدیم ... نوشِ جان میشوند !!

باش نازنینم !! باش و حساس باش ، روی احساسم !! میخواهم تا پابرجاست...دنیا...

نام گیرم همسرت! و در آرامشِ کلبه یِ عشقت ؛

نشنوم؛ زوزه ی گرگ های خیابانی را.... !! باش نازنینم...

و مرا امانم ده.... میانِ بازوانِ تو... آرام...!

ای که بیش از من... دلواپسِ حرمتِ عشقی... ! به پاسِ انگشتانِ

پینه بسته از دردت ، به پاسِ این چند سالِ سخت.... و عشقت که چون پیچکی بر تنم پیچیده....

سپاست میگویم !!

باش با من ! باش و  بتاب برمن ! نازنین گل خوش بوی من

نوشته شده در 27 / 2برچسب:,ساعت توسط ابری| |