خيره به افق مانده‌ام ...

سرخي غروب از گرمي نگاه توست

سرماي پاييز از سردي دل من ...

و آسمان را خيال باريدن نيست!

ديرزماني است كه دلم در حسرت باران بي‌طاقت گشته...

كاش امشب آسمان مي‌باريد!

كاش باران بر لب پنجره‌ي احساسم مي‌نشست!

كاش باران لحظه‌هاي دلتنگي‌ام را پر مي‌كرد!

كاش باران واژگان تنهايي‌ام را خيس مي‌كرد!

افسوس!!  

باران هم دورتر از تو رفته است